ਆਥਣ ਵੇਲੇ
ਕੌਲਿਆਂ ਨਾਲ ਲੱਗੀਆਂ
ਜਣਦੀਆਂ,
ਚੁੰਨੀ ਨੂੰ ਗੰਢਾਂ ਦਿੰਦੀਆਂ
ਤ੍ਰੀਮਤਾ,ਂ
ਰੇਤੇ ਤੇ ਉਗਲਾਂ ਨਾਲ
ਘਰ ਬਣਾਉਦੀਆਂ
ਹਮ-ਜਾਈਆਂ,
ਘੁੱਟ ਕੇ
ਮੀਢੀਆਂ ਗੁੰਦਦੀਆਂ
ਕੰਜਕਾਂ,
ਸਭ
ਵਿਜੋਗਣਾਂ ਨੇ ਵਿਚਾਰੀਆਂ
ਮੁੜਾਸਾ ਮਾਰ ਕੇ
ਪਰ-ਗਰਾਈਂ ਤੁਰਿਆ ਵੇ
ਲੰਮੀਆਂ ਵਾਟਾਂ ਦਿਆ
ਪਾਂਧੀਆ,
ਤੇਰੇ ਪਰਤਣ ਤੱਕ
ਤੇਰੇ ਸਿਰਨਾਵੇਂ ਨੂੰ
ਭਾਲਦੀਆਂ,
ਟੁੱਟ ਜਾਣਗੀਆਂ ਵੇ
ਇਹ ਗੰਦਲਾਂ ! |